Miesiąc: styczeń 2017

Pomocnik stolarza, czyli jak zrobić ścisk stolarski

Nie tylko samą motoryzacją człowiek żyje, więc tym razem jeden z najświeższych zrealizowanych ostatnio pomysłów.
 
Pomyślałem, że przydałaby mi się półka. Od tego się zaczęło. Ale wiadomo, że nie taka zwykła półka ze sklepu. Wtedy nie byłoby zabawy. To musi być półka „zrób to sam”. O tak, dla zabawy i satysfakcji. Zrobienie półki z płyty meblowej też nie wchodzi w grę. Przecież co to za wyczyn dociąć kawałek płyty i okleić brzegi. To ma być porządna drewniana półka. Do zrobienia fajnej drewnianej półki potrzebuję skleić deski. A zrobienie tego porządnie oznacza porządne ich ściśnięcie na czas klejenia. I tu pojawił się mały problem bo tak dużego ścisku nie posiadam. Szybki przegląd sklepów i okazało się, że dobry duży ścisk jest dość drogi, a najtańsze nie są godne uwagi. Jeden taki tani ostatnio połamałem. Próbując coś ścisnąć – bez komentarza.
 
No dobra, ale od czego mam w garażu kupkę złomu, a w głowie milion pomysłów. Tak, dokładnie, postanowiłem, że taki ścisk sobie po prostu zrobię. Szybki przegląd tego co mam, ogólny pomysł w głowie jak chciałbym, żeby to wyglądało i do dzieła.
 

(więcej…)

Podobało się? Podziel się z innymi:

Powikłania po operacji, czyli dlaczego Ładna przez cztery miesiące po odpaleniu nie wyjechała na drogi

W ostatnim poście wspomniałem, że remont całkowicie zakończył się po ponad roku, a pierwsze odpalenie nastąpiło już we wrześniu. No właśnie, co się działo przez prawie 4 miesiące od odpalenia i dlaczego tyle to trwało.
 
Jak to czasem (a może zwykle, nie wiem, nie znam się) bywa, przy składaniu pierwszego w życiu silnika, popełniłem parę błędów, które wyszły na jaw w sumie dosyć szybko, ale rozwiązanie ich zajęło kolejne tygodnie.
 
Po odpaleniu silnika zacząłem szukać ewentualnych wycieków i niedociągnięć. Faktycznie, znalazło się jedno czy dwa miejsca, gdzie trzeba było mocniej ściągnąć opaskę albo dociągnąć śrubkę, ale nic poważnego. Ot drobne zapocenia, które wyszły po rozgrzaniu silnika.
 
OK, silnik odpalony, więc czas kończyć zabawę i ruszać na drogi. W końcu docieranie będzie trochę trwało, a na rajdowych próbach sportowych zamierzam jechać normalnie, a nie tylko muskać gaz.
 
Wszystko poskładane, posprawdzane i gotowe. Czas wyjeżdżać i tu pojawia się problem…
Podobało się? Podziel się z innymi:

Operacja na otwartym sercu, czyli czas zająć się silnikiem

Po zaliczeniu czterech rajdów i kilku, a może kilkunastu mniejszych wycieczek przyszedł czas zająć się silnikiem. Kiedy po przejechaniu ok. 2000 km (a może więcej, bo kto wie ile wcześniej przejechała w tym stanie) na trzech cylindrach do spalania oleju dołączyło spalanie płynu chłodniczego, nie było wyjścia i trzeba było wreszcie zająć się sercem Ładnej. Mimo wcześniejszych wątpliwości – remont czy przeszczep na 1600 – postawiłem na remont. Przede wszystkim ze względu na wersję. Jak zrozumiałem, że to nie takie do końca zwykłe 2103 postanowiłem zachować ją w pełnym oryginale. Dlatego silnik również musiał pozostać seryjny, a jedyną obawą było to, czy będzie można z tego coś jeszcze zrobić. Trzeba pamiętać, że na czwartym cylindrze kompresja była równa 2 bary, czyli tak jakby jej wcale nie było. Oczywiście miałem już w głowie plan B, czyli hybrydę 1200 i 1600, ale jak później odkryłem takie coś nie byłoby aż tak łatwe do zrobienia jak mi się początkowo wydawało 😉
 
Nie ma co gdybać, trzeba zabrać się za rozbiórkę i wtedy zdecydować co dalej. Zaczęło się w długi listopadowy weekend. Kurz po ostatnim rajdzie w sezonie już opadł, a aura za oknem mówiła, że czas szykować się do zimowego snu. Jednym słowem, idealny moment, żeby przeprowadzić operację. Dokładnie 11.11.2013 silnik opuścił Ładną i – czego wtedy jeszcze nie wiedziałem – miał tam powrócić dopiero za ponad rok. Ładna trafiła pod swoją wiatę (nie miała wtedy jeszcze garażu, ale przynajmniej nie kapało jej na głowę), a silnik na stół operacyjny i zaczęło się wielkie rozbieranie. (więcej…)
Podobało się? Podziel się z innymi:

Poznajcie mojego klasyka, czyli skąd się wzięła Łada

Wszystko zaczęło się od miCCLo rajdu z Classic Cars Łódź na początku lata 2012. Siostra z mężem namówili mnie, żeby z nimi pojechać, zobaczyć o co w tym chodzi. Sami też jechali pierwszy raz, swoim świeżo kupionym Polskim Fiatem 125p. Dojechaliśmy na miejsce zbiórki i okazało się, że kierowca Warszawy nie ma pilota. Tak oto zostałem pilotem i całkowicie wsiąkłem. Panujący tam klimat  spowodował, że po powrocie do domu nie mogłem myśleć o niczym innym tylko o tym, żeby kupić jakiegoś klasyka. Miał być w miarę tani, a przede wszystkim mieć łatwo dostępne części. Polonez odpadał, bo jedynie Borewicz wchodził w grę, a te wcale takie tanie i łatwe do znalezienia nie są. Kanta ma siostra, poza tym tych jest dużo, a części wcale nie są bardzo łatwo dostępne.
 
Sam nie wiem jak pojawił się pomysł Łady 2103. Może dlatego, że dziadek opowiadał jak taką jeździł, a może to po lekturze artykułu w Motorze (albo Auto Świecie – nieważne), w którym porównano 2103 ze 125p. W sumie to nieistotne. Ważne było to, że była tania, a części były dostępne bez większego problemu i w rozsądnych cenach. Zaczęło się wielkie poszukiwanie, co nie było wcale łatwe, bo ogłoszeń nie było wiele. Jak już coś się pojawiło, to nie nadawało się nawet do remontu.
Aż w końcu pojawiło się bardzo enigmatyczne ogłoszenie. Garstka informacji i brak numeru telefonu. Gdyby nie to, że lokalizacja była blisko domu to nawet bym na nie nie spojrzał. Udało się znaleźć numer w innym ogłoszeniu tego samego użytkownika. Szybka rozmowa, wsiadam w auto i jadę oglądać. Następnego dnia pojechałem ją kupić.
 
Nie była idealna, ale jak to mówią – było do czego spawać. Na zdjęciach z ogłoszenia nie zachwycała. Samochód wymagał zarówno remontu mechanicznego jak i blacharskiego, jednakże jego największą zaletą było to, że był kompletny, nie brakowało żadnej listewki czy innego szczegółu, a nadwozie nie wymagało gruntownej ingerencji w konstrukcję nośną.
 
Podobało się? Podziel się z innymi:

Czas się przywitać zatem witajcie

Od dziecka jestem kompletnie zakręcony na punkcie samochodów. Przy samochodach przesiadywałem jak tylko nauczyłem się chodzić, a może jeszcze wcześniej. Pierwsze auto odpaliłem chodząc jeszcze w pieluchach (Maluch uruchamiany na linkę, więc trudno nie miałem).  Od zawsze dłubię w garażu, a jako dzieciak rozebrałem chyba każdą zabawkę, żeby zobaczyć jak to działa. Zakochany w klasycznych samochodach i cafe racerach. Zabrany do muzeum motoryzacji zwiedzam z ciarkami na plecach. Ale nie tylko samochodami człowiek żyje. W garażu poza dłubaniem w samochodzie robię różne rzeczy z metalu i drewna. Mam milion pomysłów na minutę, tylko czasu zawsze brak.
Długo zbierałem się do założenia tego bloga ale wiadomo jak to jest „potem, potem”, „jutro to zrobię”, „teraz nie mam czasu”. Pierwszy pomysł pojawił się jak zacząłem odbudowywać moją 37-letnią już Ładę. Sam wielokrotnie korzystałem z różnych podpowiedzi czy poradników jak rozwiązać jakieś garażowe problemy. Czemu sam nie miałbym wrzucać relacji z mojej „walki” w garażu, a nuż komuś to się przyda, a może komuś pomoże rozwiązać jego problem a ktoś inny zainspiruje się do działania.
Co tutaj znajdziecie?
Przede wszystkim opisy wszelkich napraw i remontów moich samochodów (z naciskiem na zabytkową Ładę bo ma u mnie dożywocie) i motocykli (na razie jednego, ale kiedyś może kilku), relacje z rajdów i wypraw klasykiem, a na dokładkę, całe mnóstwo realizacji moich innych mniej lub bardziej skomplikowanych pomysłów. Od wieszaka na ubrania po warsztatową prasę hydrauliczną. Co tylko wpadnie mi do głowy i na co tylko znajdę czas. Czy posty będą wrzucane regularnie? Nie wiem. Wszystko zależy nad czym będę aktualnie pracował i ile będę potrzebował (i miał) na to czasu. Będę starał się nie robić zbyt długich przerw.
Co tu więcej pisać. Miłego czytania 🙂
Podobało się? Podziel się z innymi: